25 Eylül 2010 Cumartesi

Netlik

yeni uyandım,bir bardak çay içtim.deli gibi yağmur yağıyordu,bense yapabileceğim en iyi şeyi yapıp balkona çıktım.esiyordu rüzgar yüzüme.her zamanki sandalyeme oturup ıslandım.su göletciklerine baktım,onlara değen her yağmur damlasını kıskandım.
kendimi dinledim.yoktu bir şey.netti hisler.alacalı bulacalı duygular yoktu kalbimde.derinlere indim belki benden saklanmışlardır diye...yoktu, gitmişlerdi.kovmuştum onları ve küsüp gitmişlerdi.
Küsmesinler istedim.Yine de çok üzülmedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder